ตาเหล่ภาวะที่ตาไม่สบกัน กล่าวอีกนัยหนึ่ง ตาข้างหนึ่งหันไปในทิศทางที่แตกต่างจากตาอีกข้างหนึ่ง ภายใต้สภาวะปกติ กล้ามเนื้อทั้งหกที่ควบคุมการเคลื่อนไหวของดวงตาจะทำงานร่วมกันและชี้ตาทั้งสองข้างไปในทิศทางเดียวกัน ผู้ป่วยตาเหล่จะมีปัญหาในการควบคุมการเคลื่อนไหวของลูกตา ทำให้ไม่สามารถจัดตำแหน่งตา ให้เป็นปกติได้ มักเกิดขึ้นในกรณีสายตายาวที่ไม่ได้แก้ไขและมีความบกพร่องทางพันธุกรรม ที่ตาจะเหล่ เนื่องจากความสามารถในการโฟกัสเชื่อมโยงกับจุดที่ดวงตาชี้

ความพยายามในการโฟกัสเป็นพิเศษจึงจำเป็นเพื่อให้วัตถุที่อยู่ห่างไกลเข้ามา โฟกัสที่ชัดเจนอาจทำให้ดวงตาหันเข้าด้านใน อาการต่างๆ ได้แก่ การเห็นภาพซ้อน การปิดหรือปิดตาข้างหนึ่งเมื่อมองบางสิ่งใกล้ๆ และการเอียงหรือหันศีรษะ อาการตาเหล่ประเภทนี้มักจะเริ่มในช่วงสองสามปีแรกของชีวิต ภาวะนี้มักรักษาได้ด้วยแว่นตา แต่อาจต้องปิดตา หรือผ่าตัดกล้ามเนื้อตาข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง

ในตาเหล่ประเภทนี้ ตาข้างหนึ่งจะจับจ้อง ที่เป้าหมายในขณะที่ตาอีกข้างหนึ่งชี้ออกไปด้านนอก อาการต่างๆ อาจรวมถึงการเห็นภาพซ้อนปวดศีรษะอ่านหนังสือลำบาก ปวดตา และปิดตาข้างหนึ่งเมื่อมองวัตถุที่อยู่ไกลออกไปหรือเมื่ออยู่ในที่มีแสงจ้า ผู้ป่วยอาจไม่มีอาการในขณะที่คนอื่นอาจสังเกตเห็นความเบี่ยงเบนของตา ภาวะ exotropia เป็นพัก ๆ สามารถเกิดขึ้นได้ทุกเพศทุกวัย การรักษาอาจรวมถึงใส่แว่นการปะ การบริหารตา หรือการผ่าตัดกล้ามเนื้อตาข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง

ตาเหล่อีกประเภทหนึ่งเรียกว่า Infantile esotropia ภาวะนี้สังเกตได้จากการที่ตาทั้งสองข้างหันเข้าด้านในจำนวนมากในทารก ซึ่งโดยทั่วไปจะเริ่มก่อนอายุหกเดือน โดยปกติจะไม่มีการมองการณ์ไกลจำนวนมากและแว่นตาไม่สามารถแก้ไขการข้ามได้ การเลี้ยวเข้าด้านในอาจเริ่มต้นอย่างไม่สม่ำเสมอ แต่ในไม่ช้าก็จะคงที่ตามธรรมชาติ มีอยู่เมื่อเด็กมองไกลและใกล้ การรักษาตาเหล่ประเภทนี้คือการผ่าตัดกล้ามเนื้อตาข้างเดียวหรือทั้งสองข้างเพื่อแก้ไขการเรียงตัว

ผู้ใหญ่ก็สามารถมีอาการตาเหล่ได้เช่นกัน โดยทั่วไปแล้ว ความผิดปกติของตาในผู้ใหญ่เกิดจากโรคหลอดเลือดสมอง แต่ก็สามารถเกิดขึ้นได้จากการบาดเจ็บทางร่างกายหรือจากอาการตาเหล่ในวัยเด็กที่ไม่ได้รับการรักษามาก่อน หรือเกิดขึ้นอีกหรือเกิดขึ้นอีก ตาเหล่ในผู้ใหญ่สามารถรักษาได้หลายวิธี ได้แก่ การสังเกต การปะติด แว่นปริซึม หรือการผ่าตัดตาเหล่

• ความบกพร่องทางการมองเห็น อ่านต่อได้ที่นี่

ตาเหล่ภาวะที่ตาไม่สบกัน อาการตาเหล่จะปรากฏเมื่อใด

เมื่ออายุ 3 ถึง 4 เดือน ดวงตาของทารกควรจะสามารถโฟกัสวัตถุขนาดเล็กได้ และดวงตาควรตรงและอยู่ในแนวเดียวกัน ทารกอายุ 6 เดือนควรสามารถโฟกัสวัตถุทั้งใกล้และไกลได้ ตาเหล่มักจะปรากฏในทารกและเด็กเล็ก และส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นเมื่อเด็กอายุ 3 ขวบ อย่างไรก็ตาม เด็กโตและแม้แต่ผู้ใหญ่ก็สามารถพัฒนาตาเหล่ได้ อาการตาเหล่อย่างฉับพลัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเห็นภาพซ้อนในเด็กโตหรือผู้ใหญ่อาจบ่งชี้ถึงความผิดปกติทางระบบประสาทที่ร้ายแรงกว่าได้ หากสิ่งนี้เกิดขึ้นให้โทรหาแพทย์ของคุณทันที

อาการที่เรียกว่า pseudostrabismus สามารถทำให้ดูเหมือนว่าทารกไขว้เขว ทั้งที่ความจริงแล้วดวงตากำลังเล็งไปในทิศทางเดียวกัน Pseudostrabismus อาจเกิดจากผิวหนังส่วนเกินที่ปิดมุมด้านในของดวงตา หรือดั้งจมูกที่แบนราบ เมื่อใบหน้าของทารกพัฒนาและโตขึ้น ดวงตาจะไม่ปรากฏให้เห็นอีกต่อไป

บางคนเชื่อว่าเด็กจะโตเร็วกว่าตาเหล่หรือจะดีขึ้นเอง ความจริงแล้วอาการอาจแย่ลงได้หากไม่ได้รับการรักษา หากจัดตำแหน่งดวงตาไม่ถูกต้อง อาจส่งผลดังต่อไปนี้ ตาขี้เกียจ หรือการมองเห็นไม่ดีอย่างถาวรในตาที่หัน เมื่อดวงตามองไปในทิศทางต่างๆ กัน สมองจะรับภาพสองภาพ เพื่อหลีกเลี่ยงการมองเห็นภาพซ้อน สมองอาจเพิกเฉยต่อภาพจากตาที่หันไป ส่งผลให้การมองเห็นในตาข้างนั้นแย่ลง

สายตาพร่ามัว ซึ่งอาจส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานในโรงเรียนและที่ทำงาน และความเพลิดเพลินในงานอดิเรกและกิจกรรมยามว่าง ปวดตา ความเหนื่อยล้า ปวดหัว การมองเห็นสองครั้ง การมองเห็นสามมิติ ไม่ดี ความนับถือตนเองต่ำ  อาจเป็นไปได้ว่าการไม่วินิจฉัยอาการตาเหล่อาจมองข้ามปัญหาร้ายแรง ผู้ป่วยจะต้องพบแพทย์เพื่อติดตามผลว่าผู้ป่วยตอบสนองต่อการรักษาหรือไม่ และทำการปรับเปลี่ยนหากจำเป็น ในกรณีของเด็กที่มีอาการตาเหล่ หากตรวจพบภาวะตาเหล่ได้ทันท่วงทีและได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม จะส่งผลให้มีการมองเห็นและการรับรู้เชิงลึกที่ดีเยี่ยม และสามารถป้องกันการสูญเสียการมองเห็นได้

0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0

Credit  แทงบอล

0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0